Blemmydes also founded a school where he taught students such as Prince
Theodore II Laskaris and
George Akropolites. In his later years, Blemmydes became a monk and retired to a monastery he built in
Ephesus. He died in 1272.
Bibliography
Autobiographia (Curriculum Vitæ)
Epistula universalior
Epitome logica
Epitome physica
Expositio in Psalmos
De processione Spiritus Sancti
De regia pellice templo ejecta (On the Royal Concubine Expelled from the Temple)
De regis oficiis (On Royal Offices)
Laudatio Sancti Ioanni Evangelistae
Orationes de vitae fine (ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ, ΟΤΙ ΟΥΧ ΩΡΙΣΤΑΙ ΤΟΥ ΚΑΘΕΚΑΣΤΟΝ Η ΖΩΗ. ΔΙΑΛΕΓΟΜΕΝΟΣ Ή ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥ)
^Christopher S. Wood, Forgery, Replica, Fiction: Temporalities of German Renaissance Art. University Of Chicago Press, 2008
^* Ed. E. Gielen, Nicephori Blemmydae De virtute et ascesi necnon Iosephi Racendytae De virtute (Corpus Christianorum. Series Graeca 80), Turnhout: Brepols Publishers, 2015 (
ISBN978-2-503-54412-0)
Sources
P. A. Agapitos, "Blemmydes, Laskaris and Philes," in Byzantinische Sprachkunst. Studien zur byzantinischen Literatur gewidmet Wolfram Hoerandner zum 65. Geburtstag. Hg. v. Martin Hinterberger und Elisabeth Schiffer. Berlin-New York, Walter de Gruyter, 2007 (Byzantinisches Archiv, 20), 6–19; Bildtafel I-II