Nicholas Abram (1589 – 7 September 1655)[1] was a
Jesuit theologian and classicist.[2]
Biography
Abram was born in
Xaronval, in
Lorraine, in the year 1589.[1] He entered the Jesuit order in 1606, and took his final vows in 1623.[1]
Abram taught rhetoric at
Pont-à-Mousson, then engaged in missionary work, and finally taught theology at Pont-à-Mousson from 1636 until 1653.[1] He taught briefly at
Dijon before returning once again to Pont-à-Mousson, where he died in 1655.[1]
Works
His principal works are:
Nonni Panopolitani Paraphrasis Sancti secundum Joannem Evangelii. Accesserunt Notae P.N.A., Soc. Jes. (Paris, 1623); [1]
Commentarii in P. Virgilii Maronis Bucolica et Georgica. Accessit diatriba de quatuor fluviis et loco paradisi (Pont-à-Mousson, 1633–35);[3][1]
Pharus Veteris Testamenti, sive sacrarum quaestionum libri XV. Quibus accesserunt ejusdem auctoris de veritate et mendacio libri IV (Paris, 1648).
His other works may he found in
Carlos Sommervogel, Bibliothèque de la compagnie de Jésus (
Brussels, 1890). They include: